 |
| REH ve Patches |
Robert Ervin Howard
(REH) 1917 yılının sonunda kısa yaşamının belki de en güzel sürpriziyle
karşılaştı. Noel hediyesi olarak aldığı Yamalı (Patches) ile daha ilk anda
aralarında bir yakınlık oluştu. Yarı Collie yarı Walker foxhound ırkı bir
köpekti. Eline aldığında daha gözleri bile açılmamıştı. REH ona çok iyi baktı. Yamalı hızla büyüdü. Ayrılmaz
bir ikili oldular. Sabahları yürüyüşe çıkıp beraber REH’in hayal dünyasında gezindiler.
O yemek yerken dahi Yamalı sandalyesinin yanında otururdu. Kendi lokmasından
önce onunkini düşünürdü.
REH hem yaşadığı
kasabadaki insanlar hem de ebeveynlerinin sürekli eleştirdiği bir gençti. Aylak
olduğu, saçma sapan şeylerle uğraştığı söylenirdi. REH’in insanlarda bulamadığı
şefkati ve koşulsuz kabullenmeyi onda bulduğunu tahmin etmek zor değil. Bir gün
kafası bozukken yanındakilere Yamalı'yı göstererek şunları söyledi:
“Yamalı'ya bir bak. Beni değiştirmeye çalışmıyor, eleştirmiyor. Hep yanımda. İnsanın insana
zalimliğini tasavvur bile edemez. Bence insanlık kendi kendini yok edecek
sonunda. Hayvanlar da bu sayede daha rahat eder.”
1928 yılında Yamalı 12 yaşına geldiğinde artık REH’in ailesinden biri gibi olmuştu. Fakat artık yaşlanmıştı. Arkadaşı Tevis Clyde Smith’e göre yaşamdaki en sadık dostunun sağlığı iyice kötüleşince REH bavulunu toplayıp evi terk etti. Çevresi buna bir anlam veremiyordu. Alt tarafı yaşlı bir köpeğin vadesi dolmuştu onlara göre. Oysa REH üzüntüden kahroluyordu. Bir otele yerleşti. Evi her sabah arayıp Yamalı'yı sordu. Dördüncü gün annesi artık ölmek üzere olduğunu söyledi. REH bir daha sormadı. Yamalı ölüp gömüldükten sonra geri döndü. Bu kaldırabileceği bir şey değildi. Babası onun bu konuda çok hassas olduğunu ve döndükten sonra asla Yamalı'dan bahsetmediğini söyler. Sanki o ismi telaffuz etmek dahi yüreğinde şifasız ıstırap kasırgaları estiriyordu. Sadece bir kez annesine onu gömdüklerini tahmin ettiği yeri sordu. Evet cevabını aldıktan sonra bir daha konuyu açmadı. REH bu kaybın etkilerini üzerinden atamadı. Davranışları iyice tuhaflaştı. Arkadaşlarına karşı tersleşti. Ebeveynleri kendisine bir şey yapmasından korkuyordu. Neyseki beklenen olmadı. 1930 yılına gelindiğinde REH bu defa bir at aldı: Gipsy. Bir sene sonra belki seyahatlerinden belki evdeki imkanlardan dolayı atı vermek zorunda kaldı. Hayvanlara olan ilgisi hiç bitmedi. Sokak kedilerini beslemeye başladı. Öyle alıştılar ki REH’in evinin etrafında yaşamaya başladılar. Fakat hayvanlara olan tüm sevgisine karşın bir daha asla köpek almadı. Yamalı'nın yeri doldurulamazdı, doldurulmamalıydı. REH’in kısa ama olağanüstü verimli hayatı sanki iki perdelik bir oyundu. İlk perde Yamalı'nın kaybıyla, ikincisi de Annesi Hester’ın vefatıyla son buldu.
 |
| Annesi Hester ve dostu Patches |
Kaynak: Dark Valley Destiny: the Life of Robert E. Howard is a biography of the writer Robert E. Howard by science-fiction writer L. Sprague de Camp in collaboration with Catherine Crook de Camp and Jane Whittington Griffin, first published in hardcover by Bluejay Books in December 1983.
