BBC MASTER PHOTOGRAPHERS BELGESEL SERİSİ (1983): ALFRED EISENSTAEDT
Fotoğrafçılık üzerine 1983 yılında BBC'de yayınlanmış 6 bölümlük bir belgesel serisi. Muhtemelen VHSrip olduğu için net değil. Eisenstaedt ile ilgili başka bir belgesele rastlamadım, bu açıdan çok kıymetli bir film. Özellikle "Goebbels'in iki yüzü" kısmı unutulmazdı.
NOTLAR
1913 gibi amcasının aldığı Eastman Kodak makinesiyle
başlıyor. Doğum günü hediyesi.
Father of photojournalism
(Ayzınşted)
Almanya’da AP, US’de Life için çalışır.
Pek çok meşhur insan.
1929’da pro olur ve nobel ödül töreninde Stokholm’de Thomas
Mann’ı fotolar. Arkasında oturan Lagerlöf.
İyi giyinmek zorunda fotocular o dönem. Takım ve kravat.
Almanya’da stiff collar gömlek modası
A toy society in Berlin
Almanya’da akvaryum modası var yine o dönem. Akvaryum cemiyeti
 |
| Oyuncak Cemiyeti |
 |
| Akvaryum Cemiyeti |
“I look always at the background first”
Ne kadar çok müzisyen çekmişsin, nasıl izin veriyordu hepsi
diyenlere başkası çekmiyordu o dönemler. Zaten iyi giyindiğim için ben de
müzisyen zannediyordu herkes diyor.
“Kalabalıkta insanların bana bakmasını sevmem. Bir fare gibi
fark edilmeden aralarında gezmeyi tercih ederim. “
“O zamanlar çok para kazandırmazdı, sevdiğimiz için yapardık
fotoğrafçılığı”
Sonra Leica’ya geçiyor.
“İş seçmem. Görevimi yapar sonra şikayet ederim.”
“En alt locadakiler hep beyaz kravat takıyor…”
La Scala iki resim. “İlki iyi ama harika değil. İkinci
harika. Bu genç hanım olmasa tüm kompozisyon dağılır“
 |
| Sovyetler'de bir ziraat okulu. Süt sağma sırasında kolaylık olması için iliştirilmiş oturaklar |
 |
| Arabacılık okulu |
 |
| 3 nesil kasap ailesi |
 |
| Furtwangler |
 |
| Marlene Dietrich |
İngiltere’ye yollayıp Oxford ve Camb’de çekim yapmasını
isterler. Bernard Shaw’a bir türlü ulaşamaz. Vejetaryen olduğunu öğrenince
muzla birlikte portföyünü yollar ve randevu koparır.
Waiter school
Sandalyeyi kendi koymuş foto için.
Joseph Goebbels
Never published
İlkinde sevdiği birine gülümsüyor. İkincide Eisenstaedt’e bakıyor. İnanılmaz bir yüz ifadesi değişimi. Belgeselin en çarpıcı karşılaşmasıydı benim için.
“Eyes of hate” diyor Eisenstaedt.
Birkaç ay sonra Hindenburg (cumhurbaşkanı) ölünce cenazesi.
Önde Hitler ilk kez Führer üniformasıyla. En arkadaki şişman adam Göring (Hava
kuvvetleri komutanı).
“An eye for composition” olmalı her fotocuda.
 |
| Goebbels sevdiği birine bakarken |
 |
| Hemen arkasından Goebbels Eisenstaedt'e bakarken |
 |
| Hitler ilk kez Führer uniformasıyla |
 |
| Mareşal Göring |
Fotoğrafladığı çoğu insan gibi Almanya’dan ayrılmaya
zorlandı ve 1935’de US’e göç etti. AP’de çalışmaya başladı.
Life’ın ikinci sayısında hemen onun fotosu var. 1936'da Life'ın ilk
sayısı çıkar.
“Candid approach”
90’dan fazla Life kapağı onun
2000’in üzerinde çekim için tüm dnyayı dolaştı
“Ben geldiğimde tek tek kullanılıyordu resimler. Seri halde
kullanımı ben getirdim. Avrupa’da yıllardır yapmıştım zaten.”
Roosevelt hospital
“Life dergisi özgür bırakırdı fotocuları. Beni çekime
gönderirken tek bir şey söyledi editör, ‘her şeyi yapabilirsin ama kan görmek
istemiyorum’. Şimdiki Life dergisiyse kanlı fotoları daha çok tercih ediyor. Ne
kadar değişti her şey…”
“Fotoğraf makinem elimdeyken utangaçlık hissetmiyorum. Her
eşyi isteyebiliyorum isnanlardan”
 |
| Roosevelt hospital |
Times Square’deki meşhur fotosu. 1945. Savaş sonu. Leica.
“Tamamen spontan gelişti. Ben poz istemedim. Her şey yerini buluyordu. Kız
siyah elbiseli olsa, ya da denizci beyaz giymiş olsa böyle etkileyici bir
foto çıkmazdı.”
Life dergisinin hikaeysini analtan bir belgesel vardı, orada bu fotoyu günümüzde yakalamaya çalışıyordu poz verdirerek bir fotocu.
“Arkada yürüyen adamın uzaklığının en mükemmel olduğu kareyi
seçtim. Çok yakın olsaydı odağı dağıtrdı, çok uzak olsa etkisizleşirdi. Kompozisyon!’”,
 |
| Arkadan yaklaşan beyazlı adamın ideal uzaklığı |
Uni. Of Michigan Brass Band çekimi. Poz değil.
Galapagos’taki yaşlı kadın.
Bertrand Russell taş gibi bir hareketsizlkte durabiliyor. “A
crocodile moves very slowly” demiş sorunca.
 |
| Brass Band / Michigan Uni. |
 |
| Galapagos |
 |
| Churchill uyuklarken |
 |
| Bertrand Russell |
Paris’te hep Bresson bunu çekti Capa şunu çekti diyorlar.
Sonunda bir kukla tiyatrosunda özgün anlar yakalıyor.
“İyi bit fotocu unobstrusive olmalı ve should blend in with
the people. Ayrıca should have as little equip as possible”
Pennsylvania train station military men saying bye
Leica with roller flex. Hiç hareket etmeden konuşurken bile
çekim yapılabildiği için. Sağ elinle çevirip basıyorsun tuşa. Ayrıca karnına
yakın tutuyorsun. Diğer türlü çekim yaptığın belli oluyor. Gözlerine kaldırdığında.
 |
| Kukla Tiyatrosu / Paris |
