Senaryo Ilgın Olut, resimleme Tayyar Özkan. 84s. Aslında çizgiroman sayılmaz, sıralı bir akış yok, her kare tek başına bir diyaloğa ayrılmış. Edebiyatta vignette (1) dediklerinin grafik edebiyata uyarlanmış derleme hali gibi derdim ama daha ziyade aynı karakter etrafında dönen başarısız bir karikatür çalışması olmuş. "İbo ve arkadaşları" diyor ama öyle akılda kalacak zengin bir arkadaş grubu da hak getire. Şerafettin'in bile daha akılda kalır arkadaşları vardı. Daha çok Ali'yle içki masası muhabbetleri etrafında dönüyor. Senaryo felaket, yazmaya değmeyecek sözlere bir de resimleme yapılmış. Çizimler yeterli
ama uzun uzun bakayım dedirtecek cinsten değil. Komik desen komik değil, düşündürücü desen o hiç değil, salt gözlem olarak kabul etsek, orada da yetersiz. Nereden baksan özelliksiz bir albüm.
Tanıtımında şöyle denmiş: "Biraz günümüzün Neyzen'i, Hayyam'ı, biraz pop, biraz savrulmuş, biraz uçuk ve hafif ucundan da filozof. Sanırım onlar hayatın alaycı, kaygısız, renkli ve bir o kadar da naif yönünü temsil eder."
Neyzen? Hayyam? Bak şimdi güldürdünüz. Bitik İbo'nun diyalogları böyle bir geleneği temsil etmekten o kadar uzak ki. Açıp 10 sayfa Hüseyin Rahmi Gürpınar okuyun da gözlem, karakter tahlili, espri nasıl aynı potada eritilir görün.
Okumasanız da bir şey kaybetmeyeceğiniz, tersine zaman kazanacağınız albümlerden.
(1) vignette: In a novel, theatrical script, screenplay, sketch stories, and poetry, a vignette is a short impressionistic scene that focuses on one moment or character and gives a trenchant impression about that character, an idea, setting, and/or object (Wiki).
Bu içerik Kuzey Kalesi tarafından hazırlanmıştır.
