21 Ocak 2018 Pazar

Usta Fotoğrafçılar: Andre Kertesz


BBC  MASTER PHOTOGRAPHERS (1983)
(5/6)  Andre Kertesz
Fotoğrafçılığın babalarından. Bir Life dergisi editörünün "Fotoğrafların çok konuşuyor" diyerek geri çevirdiği sanatçı. Uzun yıllar kabul görmemiş bir usta. Yaşamın içinde ansızın ortaya çıkıp, aynı hızla kaybolan değerli duyguların peşinde bir müzeci. Fotografik öykücü. Yaşamın duygusal anlarını ışıkla ölümsüzleştiren bir şair. Öncü bir lirik fotoğraf sanatçısı.  



Square la nuit Montparnasse 1927


Carnival, Paris, 1926

Reading at Cafe du Dome ~ Winter Morning, Paris, 1928

The Heron, New York, April 26, 1969

Vert Galant on a Fall Afternoon, Paris, 1963

Hilda Dans face à sa sculpture, Paris,1930








World Trade Center 1972

little dog, paris, 1928 

Mondrian's Pipe and Glasses, Paris 1926



NOTLAR 
1912 aktif fotoğrafçılığa başlıyor ama öncesi var.
6-7 yaşlarında eski takvimler ve aile dergileri keşfeder dedesinin köy evinin tavan arasında. Alman tipi. İllüstrasyonlar. Hoşuna gider ve benzerlerini yapmak ister bir gün.

“We all own something to Kertesz” Cartier-Bresson
Brassai: “Only Kertesz has two qualities essential for a great photographer: insatiable curiosity about life and a precise sense of form”

1894 Hungaria doğumlu
“Ençok ne  ilginizi çeker?”
“Her şey.

Blind musician
Birinci dünya savaşında Avusturya macaristan army’de. Cam de yanında. Yaralanır ve medical corps’a gönderilir.

“The subject finds me”
1925 Paris’te. Aşık oluyor hemen şehre.
Paris Book

Uzaklara gitmeden, hemen yanıbaşındakileri yakalayan bir sanatçı
Amerika’ya gider Paristen gelen ekipmanın çoğu (glass plate) kırık olunca farklı bir kare.

“The happening dictates you. İt is in the bad and it is in the good. Even a killer can be artistic.”

“I don’t like people to pose. I like natural scenes”
“Ne yaparsam yapayım kimin için yaparsam yapayım, önce kendim için yapıyorum.”




















1917’de tren durduğunda pazarda yakalamış bu fotoyu. Fransa















Ekipmanlar (glass plate) kırık gelince ABD'ye böyle bir foto çekiyor.



Kiki

Eisenstein

Chagall





Colette
1936’da ajansının ısrarıyla New York a gider. Tam bir felaket olur. Beğenilmez. Fotoları basılmaz. İşsiz kalır. İkinci dünya savaşı  patlak verir.

A hostile world where technical skill and perfection took priority over poetic vision (US için)
Nearly 30 years of frustration and misunderstanding ensued. A bitter memory lingering still on.

“American photos were technically super but express nothing. “

“Hikayeyi bırak editörlerimiz anlatsın” diyor Amerikalılar. Fazla duygusal buluyorlar işlerini. 

Reddedildikçe yalnızlaşıyor. Life da beğenmiyor tarzını.
"Patience is important in photography"

Eşi öldükten sonra evine çekilmiş. Pek dışarı çıkmıyor. Son zamanlarda polaroid’e merak sarmış.
“A small nothing can make the most beautiful thing” – Pencereye topladığı objeleri (mesela bir ıtalian glass bust)  koyuyor. Çok etkilenmiş o cam heykelcikten. Böyle bir albüm çıkmış.

“The eye is only a mechanical instrument. Un naturelle optic. What is inside is deciding what the picture will be, not the eye”










New York, 6th street. Blind couple. Clown dwarf giving money




New York'da güvercin

Paris'te güvercin







Şemsiyeler,Tokyo






















Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...